Μαξίμου: Τι προτείνουν, τι προτείνουμε

Σε εκτεταμένη ανεπίσημη ενημέρωση (Non Paper), κυβερνητικοί κύκλοι κάνουν λόγο για κοινά συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις οι οποίες δεν εμπεριέχονται στην πρόταση των δανειστών (ενώ η ελληνική κυβέρνηση τις ενσωμάτωσε στη δική της πρόταση), συγκρίνουν τις δύο προτάσεις και τονίζουν ότι η πρόταση που παρουσιάστηκε από τους θεσμούς στις Βρυξέλλες περιέχει ακραίες θέσεις που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από την ελληνική κυβέρνηση: «Η σύγκριση μεταξύ όχι μόνο των δύο προτάσεων, αλλά και με το μεσοπρόθεσμο 2015-2018 […] αποκαλύπτει ποιοι θέλουν τη χώρα εγκλωβισμένη και τι συμφέροντα εξυπηρετούν

«Η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης δεν αντικατοπτρίζει τις αρχικές της θέσεις –όπως αυτές εκφράστηκαν στις προγραμματικές της δηλώσεις- αλλά είναι προϊόν υποχωρήσεων και συμβιβασμών στη βάση των επεξεργασιών του Brussels Group και των τεχνικών κλιμακίων. Η κυβέρνηση, μάλιστα, συναρτά την υπογραφή της συμφωνίας μόνο με λύση για το χρέος, καθώς και με την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της ελληνικής οικονομίας. Ειδικότερα, όπως είχε τονίσει και ο πρωθυπουργός στο συνέδριο του Economist, η όποια συμφωνία συναρτάται με τέσσερα βασικά σημεία:
α. Χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, ώστε να μπορέσει η χώρα να διασπάσει το μηχανισμό αναπαραγωγής της λιτότητας και να ανακτήσει τον αναγκαίο δημοσιονομικό χώρο.
β. Να μην υπάρξουν δεσμεύσεις, υποχρεώσεις για νέες περικοπές. Καμιά νέα περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, σε μέτρα δηλαδή που θα εντείνουν την κοινωνική ανισότητα και θα ξαναφέρουν την οικονομία στο σπιράλ της ύφεσης.
γ. Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους ώστε να μπει τέλος στο φαύλο κύκλο της τελευταίας πενταετίας όπου η χώρα αναγκάζεται διαρκώς να παίρνει νέα δάνεια για να ξεπληρώνει τα προηγούμενα και τέλος
δ. Ισχυρό Πρόγραμμα επενδύσεων, συντονισμένη χρηματοδότηση επενδύσεων, ιδίως στις υποδομές και τις νέες τεχνολογίες».
«Η σύγκριση μεταξύ όχι μόνο των δύο προτάσεων, αλλά και με το μεσοπρόθεσμο 2015-2018, που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου, καθώς και με το γνωστό mail Χαρδούβελη, αποκαλύπτει ποιοι θέλουν τη χώρα εγκλωβισμένη και τι συμφέροντα εξυπηρετούν», τονίζεται.
«Οι θεσμοί ζητούν την ψήφιση όλων των μέτρων τον Ιούνιο και άμεση εφαρμογή τους από την 1η Ιουλίου 2015. Ζητούν ακόμα μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ για τη διετία 2015-2016!», επισημαίνεται.
1. Πρωτογενή πλεονάσματα
Τα πρωτογενή πλεονάσματα έχουν τεράστιο ρόλο στην πορεία για την ανάπτυξη. Μία ποσοστιαία μονάδα χαμηλότερου πρωτογενούς πλεονάσματος μεταφράζεται σε 1,8 δισ. ευρώ που διατίθεται στην πραγματική οικονομία και όχι στη μαύρη τρύπα του χρέους.

Συνολικά στην 4ετία το όφελος για την ελληνική οικονομία είναι περίπου 14 δισ. ευρώ [ακόμα και δεν υπολογίσουμε την ανάπτυξη του ΑΕΠ που μεγαλώνει ακόμα περισσότερο το ποσό]. Ανά έτος αναλογεί περίπου σε 3.6 δισ. ευρώ, 5.4 δισ. 3.6 δις, 1.1 δις αντίστοιχα.
2. ΦΠΑ
Δανειστές: Επιπλέον έσοδα 1% του ΑΕΠ [1,8 δισ. ευρώ τον χρόνο]. Άμεση εφαρμογή της κατάργησης όλων των εξαιρέσεων από 01/07/2015.

Κυβέρνηση: Η εφαρμογή του νέου ΦΠΑ σε ξενοδοχεία, καταλύματα και νησιά [όπου καταργούνται οι εξαιρέσεις] θα εφαρμοστούν από την 1η Οκτωβρίου του 2015. Ουσιαστικά μειώνονται οι τιμές των φαρμάκων [έστω και κατά μισή ποσοστιαία μονάδα], ενώ σημαντικά μειώνονται και οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος.
3. Συντάξεις – ΕΚΑΣ
Δανειστές:
• Σύνταξη στα 67! Όσοι συνταξιοδοτούνται μετά την 30η Ιουνίου 2015 θα εισπράττουν ανταποδοτική σύνταξη και αφού συμπληρώνουν την ηλικία των 67 ετών.
• Σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ ως το τέλος του 2016. Να σημειωθεί ότι η κατάργηση του ΕΚΑΣ περιλαμβάνονταν στα προαπαιτούμενα που είχε υπογράψει ο Γ. Στουρνάρας.
• Περικοπές στις συντάξεις κατά 1% του ΑΕΠ τον χρόνο [1,8 δισ. ευρώ!]
Κυβέρνηση:
• Καμιά περικοπή σε συντάξεις.
• Δεν θα θιγούν ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
• Αναστολή εφαρμογής ρήτρας μηδενικού ελλείμματος.
• Αντικίνητρα για πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.
4. Φάρμακα
Δανειστές: Αύξηση της συμμετοχής των συνταξιούχων στη δαπάνη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Επίσης αύξηση του ΦΠΑ στα φάρμακα στο 11%, από το 6% που ζητάει η κυβέρνηση και το 6.5% που είναι σήμερα.
5. Ασφαλιστικό σύστημα
Οι δανειστές ζητούν:
• Ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων [γεγονός που αποδέχεται και η κυβέρνηση].
• Κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.
• Σύνδεση ασφαλιστικών εισφορών με τη σύνταξη.
• Εφαρμογή ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις, που θα οδηγήσει στην εξάλειψή τους.
6. Εισφορά αλληλεγγύης
Η κυβέρνηση τροποποιεί τις κλίμακες της εισφοράς αλληλεγγύης. Στόχος της να πληρώσουν επιτέλους τα υψηλότερα εισοδήματα και όχι, ως συνήθως, οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι:
* 12.000 – 20.000 ευρώ 0,7%
* 20.001 – 30.000 ευρώ 1,4%
* 30.001 – 50.000 ευρώ 2,0% [από 1,4%]
* 50.001 – 100.000 ευρώ 4,0% [από 2,1%]
* 100.001 – 500.000 ευρώ 6,0% [από 2,8%]
* Πάνω από 500.000 ευρώ` 8,0% [νέα κλίμακα]
7. Φορολογική δικαιοσύνη
Δανειστές:
• Ζητούνται έσοδα 2,65 δισ. ευρώ από τα ακίνητα [όσα, δηλαδή, αποδίδει ο ΕΝΦΙΑ] για το 2015 και άλλα τόσα για το 2016, παρά την όποια μείωση των αντικειμενικών τιμών ζώνης.
• Μεγάλη αύξηση της φορολογίας των αγροτών
• Οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών να γίνουν ευκολότερες.
Κυβέρνηση: Η κατεύθυνση της φορολογίας δείχνει τη θέληση της κυβέρνησης να συγκρουστεί με τον πυρήνα όλων όσων ευνοήθηκαν κατά την περίοδο των μνημονίων –και όχι μόνο- προκειμένου να ανακουφίσει τα χαμηλότερα στρώματα, τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
• Έκτακτη εισφορά στα κέρδη των μεγαλύτερων επιχειρήσεων
• Φόρος τηλεοπτικών διαφημίσεων
• Φόρος πολυτελείας 13% από 10% [αεροσκάφη, ανεμόπτερα, σκάφη αναψυχής, πισίνες, αυτοκίνητα των 2.500 κυβικών και άνω].
• Τηλεοπτικές άδειες.
• Είσπραξη προστίμων ΚΤΕΟ, ανασφάλιστων οχημάτων.
• Περιστολή φοροδιαφυγής και αύξηση εσόδων από ΦΠΑ μέσω ελέγχων και νομοθετικής δυνατότητας επίλυσης υποθέσεων για να υπάρχει η δυνατότητα είσπραξης των προστίμων.
• Πάταξη λαθρεμπορίου καυσίμων.
• Έλεγχοι στις τραπεζικές συναλλαγές/μαύρο χρήμα.
• Συνεργασία με αρχές χωρών όπου υπάρχουν αποκρυφθέντα κεφάλαια [ήδη υπάρχει τεχνική συνεργασία με Ελβετία].
8. Δημόσιο
Οι δανειστές ζητούν γενναίες μειώσεις μισθών στο δημόσιο. Ιδιαίτερα στους χαμηλόμισθους!

Read Full Post »

Στην κόψη του ξυραφιού κυβέρνηση και δανειστές – Τι θα κρίνει τη ρήξη ή τη συμφωνία

Η πρόταση των δανειστών δεν γίνεται αποδεκτή με κανέναν τρόπο. Αυτό κατέστη σαφές από τον Αλέξη Τσίπρα, στις ολονύχτιες συνομιλίες που είχε, στον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλόντ Γιουνκέρ. Φρόντισε μάλιστα να το ξεκαθαρίσει και με δήλωσή του πως η μόνη βάση διαπραγμάτευσης είναι η ελληνική πρόταση. Τί γίνεται λοιπόν από εδώ και στο εξής; 

Συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις μήπως βρεθεί κοινή συνισταμένη αποσύροντας βέβαια οι δανειστές τα μέτρα που θέλουν κατάργηση του ΕΚΑΣ και αύξηση του ΦΠΑ στο 23% για το ρεύμα; Προχωράει η κυβέρνηση σε ρήξη με τους δανειστές ξεκινώντας από τη μη πληρωμή της δόσης του ΔΝΤ την Παρασκευή όπως ζητούν πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ;

Όλα θα κριθούν τις επόμενες ώρες ή ημέρες, όπου αναμένεται ο Αλέξης Τσίπρας να έχει νέο κύκλο συναντήσεων και συνομιλιών σε πολιτικό επίπεδο επί συγκεκριμένων τώρα προτάσεων όμως. Έγινε γνωστό μάλιστα ότι αύριο θα υπάρξει νέα συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Κομισιόν, κ. Γιουνκέρ, παρουσία του επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, ενώ πιθανότατα θα ακολουθήσουν και επαφές με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και το Γάλλο πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ.

Πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου αναφέρουν πως οι δανειστές έφεραν μία πρόταση στο τραπέζι αρκετά σκληρή και αυτό το γνωρίζουν. Το ερώτημα είναι πόσο μπορούν να κάνουν πίσω για να μην παραβιαστούν οι «κόκκινες γραμμές» που έχει θέσει η κυβέρνηση. Κάτι που γίνεται σήμερα. Αυτές τις προθέσεις θέλει να διερευνήσει μέσα από ένα νέο κύκλο επαφών ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Αν διαπιστωθεί πως οι δανειστές εμμένουν στις σκληρές τους θέσεις, με κατάργηση του ΕΚΑΣ, μειώσεις συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ στο ρεύμα και στα φάρμακα, τότε «δεν υπάρχει απλά λόγος να συνεχίσουμε να συζητάμε», αναφέρουν πηγές της κυβέρνησης. Αναπόφευκτα η κατάσταση οδηγείται σε ρήξη, αφού κανείς δεν πρόκειται να δεχθεί μία συμφωνία με μέτρα μνημονίου και ύφεσης. 

Δεν είναι διατεθειμένος να το δεχθεί ο Αλέξης Τσίπρας και ασφαλώς να περάσει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Ήδη, αυξάνονται και εντείνονται οι φωνές εντός του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν να μην πληρωθεί η δόση προς το ΔΝΤ μήπως και τότε αντιληφθούν οι δανειστές πως «δεν πάει άλλο». Σε αυτήν την περίπτωση, που είναι πιθανή, η κυβέρνηση θα είναι αποφασισμένη να φτάσει μέχρι τα άκρα.

Πληροφορίες αναφέρουν πως τα χρήματα για την καταβολή των δύο επόμενων δόσεων προς το ΔΝΤ, των 300 εκατ. ευρώ της 5ης Ιουνίου και των 350 εκατ. ευρώ της 12ης Ιουνίου, έχουν εξασφαλιστεί από την αξιοποίηση πόρων του ΕΣΠΑ και ένα ποσό από τα ταμειακά διαθέσιμα της γενικής κυβέρνησης. Πηγές του υπουργείου Οικονομικών αναφέρουν πως δεν υπολογίζοντα τα ταμειακά διαθέσιμα του 1 δις. ευρώ από τα ασφαλιστικά ταμεία και τους Δήμους.

Το αν όμως πληρωθούν οι δόσεις προς τον ΔΝΤ είναι καθαρά πολιτική απόφαση. Αν διαπιστωθεί πως μπορεί να υπάρξει λύση, τότε μπορεί και να πληρωθούν. Αν κριθεί πως οι δανειστές απλά τρενάρουν την κατάσταση έως ότου η Ελλάδα «στεγνώσει» εντελώς από ρευστό, τότε η σφαίρα που βρίσκεται στη θαλάμη θα πλήξει το Ταμείο, την Ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία. Και την ευθύνη δεν θα την φέρει η ελληνική κυβέρνηση. 

Να σημειωθεί πως εντός του Ιουνίου ακολουθούν άλλες δύο δόσεις της τάξεως των 900 εκατ. ευρώ συνολικά και έρχονται αυτές της ΕΚΤ τον Ιούλιο που είναι 6,7 δις. ευρώ. Με λίγα λόγια υπάρχουν διαρκώς υποχρεώσεις προς τους δανειστές χωρίς οι ίδιοι να ανοίγουν τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης προς την Ελλάδα.

Η μόνη διέξοδος που της αφήνουν είναι να προχωρήσει σε ρήξη, να προσφύγει ίσως στη λαϊκή εντολή και να αναζητήσει χρήματα από άλλες πηγές, όπως η Ρωσία και η Κίνα. Ο Αλέξης Τσίπρας σε 15 ημέρες από τώρα (18-20 Ιουνίου) θα βρεθεί στην Αγία Πετρούπολη για το διεθνές οικονομικό φόρουμ και εκεί δεν αποκλείεται να αποδεχθεί την πρόταση που του απηύθυνε η Μόσχα να μπει στην αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS και να προχωρήσει σε μία συμφωνία με τους Ρώσους για τον Greek Stream που θα φέρει και άμεσα χρήματα.

Αυτό είναι που φοβούνται και οι Αμερικανοί. Για πρώτη φορά υπήρξε σύσκεψη στο Λευκό Οίκο μεταξύ του Προέδρου των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα και του υπουργού Οικονομικών, Τζακ Λιού, για το ελληνικό θέμα. Και δεν αποκλείεται να υπάρξει νέα παρέμβαση, αυτή τη φορά από τον ίδιο τον Αμερικανό Πρόεδρο για επίλυση της ελληνικής κρίσης, πριν η εύθραυστη παγκόσμια οικονομία αρχίσει να δέχεται και πάλι ισχυρούς κλυδωνισμούς.

Η «μικρή» Ελλάδα, κατά τον κ. Σόιμπλε, είναι αρκετά μεγάλη για να προκαλέσει παγκόσμια οικονομική κρίση και να οδηγήσει σε διάλυση της Ευρωζώνης. Κι αυτό κανείς δεν φαίνεται να το θέλει. Ο δε Αλέξης Τσίπρας το γνωρίζει αρκετά καλά…

Read Full Post »

Α.Τσίπρας: «Προτάσεις για κατάργηση του ΕΚΑΣ ή για αύξηση του ΦΠΑ στο ηλεκτρικό απορρίπτονται ασυζητητί»

Δύο ώρες κράτησε η συνάντηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον προέδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, συνάντηση η οποία ξεκίνησε στις 21:30.

Στη συνέχεια ακολούθησε δείπνο, στο οποίο παρακάθησαν η ελληνική αντιπροσωπεία και οι συνεργάτες του Ζ.Κ.Γιούνκερ ενώ παρών ήταν και ο  επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Μετά το πέρας των συναντήσεων και του δείπνου, ο πρωθυπουργός Α.Τσίπρας αναφερόμενος σε όσα συζητήθηκαν είπε:

«Από τις προτάσεις που ακούσαμε από τους τρεις θεσμούς θέλω να κρατήσω ως βάση συζήτησης τα χαμηλότερα πλεονάσματα, σε σχέση με τα προηγούμενα προγράμματα.

Βεβαίως υπάρχουν και πολλά άλλα κοινά σημεία. Υπάρχουν όμως και σημεία τα οποία κανείς δεν θα μπορούσε να προσεγγίσει, γιατί όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μιλάμε για μία χώρα που τα τελευταία πέντε χρόνια έχει υποστεί μια μεγάλη οικονομική καταστροφή. Χάθηκε το 25% του ΑΕΠ σε πέντε χρόνια σκληρής λιτότητας».

Και συμπλήρωσε:

«Οι προτάσεις που επαναφέρουν στο τραπέζι ιδέες, όπως να κοπεί το ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους ή να αυξηθεί ο ΦΠΑ στο ηλεκτρικό κατά δέκα μονάδες, είναι προτάσεις που δεν μπορούν να έχουν καμία βάση συζήτησης.

Υπήρξε, ωστόσο, από την πλευρά της Επιτροπής, εποικοδομητική διάθεση να φτάσουμε σε έναν κοινό τόπο. Οι προτάσεις που ούτως ή άλλως η ελληνική κυβέρνηση έχει καταθέσει αποτελούν τον μέχρι τώρα κοινό τόπο και οι συζητήσεις θα συνεχιστούν και νομίζω ότι το θετικό της σημερινής ημέρας είναι η απόδειξη, από την πλευρά της Κομισιόν τουλάχιστον, των συνομιλητών μας δηλαδή, ότι υπάρχει διάθεση, προκειμένου πολύ σύντομα να καταλήξουμε σε μία ρεαλιστική συμφωνία.

Η ρεαλιστική βάση της συζήτησης παραμένει η ελληνική πρόταση. Οι συζητήσεις θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα, τις επόμενες ημέρες και μπορώ να πω ότι όσο κανείς συζητάει με ειλικρίνεια τόσο πιο πολύ μπορεί να προσεγγίσει μια κοινώς αποδεκτή λύση».

Καταλήγοντας ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν υπάρχει τελεσιγραφικού χαρακτήρα πρόταση («take it or leave it»), μόνο διάλογος για μια λύση επωφελή για όλους.

Τί ζητούν οι δανειστές:

Οι δανειστές απο την πλευρά τους στο σχέδιο των 10 σελίδων που παρέδωσαν στον πρωθυπουργό ζητούν:

Δύο συντελεστές ΦΠΑ 11% και 23%. Στο χαμηλό συντελεστή θα μπουν τα προϊόντα που φορολογούνται με 6,5% όπως φάρμακα, βιβλία κα, ενώ στον υψηλό θα μπει η ενέργεια και η εστίαση.

Κατάργηση ΕΚΑΣ.

Μείωση συντάξεων.

Απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων.

Ιδιωτικοποιήσεις-εξπρές για ΑΔΜΗΕ, μικρή ΔΕΗ, Ελληνικό και περιφερειακά αεροδρόμια.

Οι επαφές της ελληνικής αντιπροσωπείας

Από την ελληνική πλευρά, παρόντες στις συνατήσεις ήταν οι κ.κ. Νίκος Παππάς, Γιάννης Δραγασάκης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Σπύρος Σαγιάς, ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων στο Brussels Group Γιώργος Χουλιαράκης και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης.

Σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες. αυτό που αναμένεται από την αποψινή συνάντηση είναι ο καθορισμός κυρίως της  διαδικασίας που θα ακολουθηθεί και είναι πιθανόν να τεθεί και ένας χρονικός στόχος για την επίτευξη συμβιβασμού στο τεχνικό επίπεδο.

Εάν φτάσουμε μέχρι εκεί, δηλαδή στη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, όχι σήμερα αλλά το αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα, τότε θα ανοίξει ο δρόμος για ένα Euroworking Group και στη συνέχεια για το Eurogroup που θα επικυρώσει τελικά τη συμφωνία.

Θεωρείται όμως σίγουρο πως στη συνάντησή του ο πρωθυπουργός με τον πρόεδρο της ευρωπαϊκής επιτροπής συζήτησαν τόσο την ελληνική πρόταση που υπέβαλε η Ελλάδα στους θεσμούς όσο και τα κύρια σημεία της ανεπίσημης πρότασης των «5» από την προχθεσινή συνάντηση που είχαν. .

Πάντως, όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι οι δύο προτάσεις εξακολουθούν να έχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους κάτι που όμως ήταν λίγο έως πολύ αναμενόμενο.

Από τις Βρυξέλλες, ωστόσο, δεν προκύπτει κάποιο μήνυμα πως οι δανειστές στέλνουν πρόταση-τελεσίγραφο στην  Αθήνα και πως υπάρχουν περιθώρια ευελιξίας εκ μέρους τους.

Αυτά τα περιθώρια καλείται να αξιοποιήσει ο πρωθυπουργός και η ελληνική αντιπροσωπεία καθώς οι «κόκκινες γραμμές» από την πλευρά της κυβέρνησης είναι γνωστές και όπως έχει τονιστεί κατ΄ επανάληψη, «αυτές δεν παραβιάζονται».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read Full Post »

Ελλάδα, το μεγάλο στοίχημα των κερδοσκόπων

by leonidasvatikiotis
Σε εντατική φάση εισέρχονται οι προετοιμασίες για τη νέα αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, όπως έδειξε η προχθεσινή έκθεση του ΔΝΤ που συνόδευσε την πέμπτη αναθεώρηση του οικονομικού προγράμματος, με την οποία εγκρίθηκε η εκταμίευση της δόσης των 3,41 δισ. ευρώ.
Κυβέρνηση και μνημονιακός Τύπος το μόνο που είδαν στις γραμμές της έκθεσης ήταν η επιβράβευση της …ελληνικής προσπάθειας, όπως εύηχα πλέον αποκαλείται το μεγάλο στοίχημα των κερδοσκόπων στην ελληνική οικονομία, ύψους 10 δις. δολ. Αυτά είναι τα χρήματα που έχουν τζογάρει στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες τα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου, όπως δήλωνε στην τηλεόραση του ειδησεογραφικού πρακτορείου Μπλούμπεργκ (κλικ εδώ) πριν λίγες μέρες τραπεζίτης με «λαμπρή» προϋπηρεσία στην Λίμαν και την Ντόιτσε Μπανκ, εξηγώντας με αυτό τον τρόπο το ενδιαφέρον των πιο επιθετικών μερίδων του παγκόσμιου καπιταλισμού για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Επίσης, την αποφασιστικότητά τους να ασκήσουν στην Ελλάδα κάθε λογής πίεση προκειμένου να μην χάσουν ούτε ένα δολάριο…
Η έκθεση του ΔΝΤ δεν είχε μόνο επιβραβεύσεις για να τις επικαλείται η διακομματική της υποτέλειας και της ξενοδουλείας, είχε και πιέσεις για νέα μέτρα. Ρητά αναφέρεται στην έκθεση η ανάγκη συνέχισης της σημερινής πολιτικής εξόντωσης, με την παράταση των χαρατσιών, κι επίσης της εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, όπως για παράδειγμα των μέτρων απελευθέρωσης των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών, που υποτίθεται πως θα δημιουργούν 100.000 νέες θέσεις εργασίας κάθε χρόνο από το 2015. Οι θέσεις εργασίας είναι προφανώς το δόλωμα. Είδαμε άλλωστε πόσες θέσεις εργασίας έχει δημιουργήσει και μέχρι σήμερα η απελευθέρωση δεκάδων επαγγελμάτων… Μόνο ανεργία και πτώση μισθών προκάλεσε! Το ζητούμενο είναι να πέσουν και τα τελευταία τείχη προστασίας που διασφάλιζαν κάποια αξιοπρεπή ποσοστά κέρδους σε τμήματα της μικρής αστικής τάξης ή ακόμη και της εργατικής, προκειμένου να τα οικειοποιηθεί η διεθνής της κερδοσκοπίας που έχει πραγματοποιήσει κανονική απόβαση στην Ελλάδα: από τις τράπεζες μέχρι τα πετρέλαια του Πρίνου.
Επιταχύνονται οι διεργασίες σε ΗΠΑ και ΕΕ για τη νέα αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους
Τα ίδια μέτρα ζήτησε και ο ΣΕΒ κατά την ετήσια γενική του συνέλευση την Τετάρτη 28 Μαΐου, μέσω του νέου του προέδρου Θεόδωρου Φέσσα, που επαναφέρει τον κορυφαίο εργοδοτικό σύνδεσμο στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Πρακτική από την οποία είχε σχετικά απομακρυνθεί ο προηγούμενος πρόεδρος Δ. Δασκαλόπουλος, εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, όταν πούλησε την γαλακτοβιομηχανία Δέλτα που κληρονόμησε από τον πατέρα του στον Α. Βγενόπουλο. Επιλογή που ροκάνισε την θέση του μεταξύ των άλλων μελών του ΣΕΒ. Το προφίλ του Θ. Φέσσα (με δραστηριοποίηση από την αδρά επιδοτούμενη από τους φορολογούμενους πράσινη ενέργεια και το βασίλειο της άγριας εκμετάλλευσης, τις ταχυμεταφορές, μέχρι τον υπερφορτωμένο από επιδοτήσεις της ΕΕ, κλάδο της πληροφορικής) ταιριάζει γάντι στη νέα εποχή. Τα αιτήματά που έθεσε στο τέλος της ομιλίας του ήταν τρία: μείωση της φορολογίας, που θα επιτρέψει κατά τα λεγόμενά του την διανομή κερδών στο προσωπικό, μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και εγκαθίδρυση του δεύτερου και τρίτου πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης. Το μοναδικό ζητούμενο φυσικά για τον Θ. Φέσσα και τον ΣΕΒ είναι το γρήγορο και ει δυνατόν επιδοτούμενο και κρατικά εγγυημένο κέρδος. Ορατή δια γυμνού οφθαλμού η επιδίωξή τους!
Αυτό αντίθετα που όσο κι αν έψαχνε κανείς δεν μπορούσε να διακρίνει είναι την διαχωριστική γραμμή που έθεσε ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του στον ΣΕΒ, μεταξύ «παραγωγικού» και «παρασιτικού κεφαλαίου». Αυτή η διάκριση έχει ξεπεραστεί ανεπιστρεπτί. Φαίνεται δε στην σύμπτωση των αιτημάτων μεταξύ κερδοσκόπων και ΣΕΒ. Μείωση μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους, απελευθέρωση αγορών και ιδιωτικοποιήσεις ζητούν από κοινού, με τα μέλη του ΣΕΒ να συνεργάζονται άψογα με τους αμερικάνους απατεώνες στα ΔΣ των εταιρειών! Τα ίδια ακριβώς συμφέροντα εκπροσώπησε κι η έκθεση του ΔΝΤ, που ζήτησε επιπλέον νέο αντιασφαλιστικό νόμο.
Το σημαντικότερο ωστόσο που έκανε η έκθεση του ΔΝΤ ήταν να ανοίξει εκ νέου το θέμα της τύχης του δημόσιου χρέους ανταγωνιστικά μάλιστα με την ΕΕ, χωρίς φυσικά ο ίδιος ο αμερικάνικος οργανισμός να διεκδικεί δάφνες αντικειμενικότητας ή ευμενούς στάσης απέναντι στην Ελλάδα. Το κριτήριό του για το όριο της βιωσιμότητας ενός χρέους στο 120% του ΑΕΠ, πέραν του οποίου παύει να συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα διάσωσης βάσει χρόνιων οδηγιών του, το έχει κάνει εδώ και πολλά χρόνια λάστιχο συνεχίζοντας τη χρηματοδότηση της Ελλάδας. Η πρόσφατη παρέμβασή του είχε τρεις άξονες: Πρώτο, την ανάγκη κουρέματος μέρους του χρέους που διατηρεί θεσμικά η ΕΕ και ανέρχεται στο 77% του συνολικού δημόσιου χρέους, στον βαθμό που τα σχέδια της Γερμανίας για επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής και μείωση του επιτοκίου κρίνονται αναποτελεσματικά για να ιεωθεί το χρέος από το επίπεδο του 175% του ΑΕΠ. Δεύτερο, την ανάγκη έγκρισης ενός νέου δανείου, ύψους ακόμη και 20 δις. ευρώ, με τα οποία θα καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό που εμφανίζεται το δεύτερο εξάμηνο του 2015, η αδυναμία δηλαδή του ελληνικού δημοσίου να πληρώσει τους πιστωτές του. Και τρίτο, η εφαρμογή ενός νέου προγράμματος αιματηρής λιτότητας, που θα είναι ο απαράβατος όρος για οποιαδήποτε διευκόλυνση, πραγματική ή εικονική.
Η δημοσιοποίηση από την μεριά του ΔΝΤ της ανάγκης διαγραφής μέρους έστω του χρέους που είναι στα χέρια κρατών μελών της ΕΕ οξύνει την διαπάλη των δύο κέντρων, καθώς Βρυξέλλες και Βερολίνο έχουν αποκλείσει με κατηγορηματικό τρόπο κάθε σκέψη να χάσουν έστω κι ένα ευρώ από τα λεφτά που έχουν μέχρι σήμερα δώσει. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το ΔΝΤ ανοίγει την αυλαία των διεργασιών και των ζυμώσεων που αν και σέρνονται εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο (με τις αποφάσεις κάθε φορά να αναβάλλονται λόγω των εκλογών – γερμανικών πρώτα και ευρωεκλογών στη συνέχεια) αναμένεται να κορυφωθούν το φθινόπωρο, στην κατεύθυνση μιας νέας ρύθμισης που θα οξύνει την υπερχρέωση και τη φτώχεια.

Read Full Post »

ΔΝΤ, με συγγνώμες καλύπτουν τα εγκλήματα

Ως ένα από τα τρία μεγαλύτερα λάθη του ΔΝΤ χαρακτηρίστηκαν οι προβλέψεις του για την Ελλάδα, με βάση έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολογήσεων στις 18 Μαρτίου. Το Γραφείο Αξιολογήσεων εξέτασε τις προβλέψεις του ΔΝΤ για 103 χώρες την περίοδο 1990 – 2011 και συνολικά διαπίστωσε πως οι εκτιμήσεις του ήταν υπερβολικά αισιόδοξες. Η ελληνική περίπτωση ήταν τόσο κραυγαλέα ώστε μαζί με την Αργεντινή το 2000 και την Ασιατική κρίση, τρία χρόνια νωρίτερα, κατέλαβε μία ξεχωριστή θέση στην λίστα των κορυφαίων …τεχνοκρατικών λαθών. Για να ολοκληρωθεί μάλιστα η υποχρέωση το Γραφείο Αξιολόγησης συστήνει στον οργανισμό να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στη συνεργασία με τις εθνικές αρχές. Να ακούνε δηλαδή λίγο παραπάνω τους ιθαγενείς, με τους οποίους υποτίθεται ότι συνεργάζονται σε μια ισότιμη βάση επιδεικνύοντας αμοιβαίο σεβασμό, και να μαθαίνουν από την πείρα τους…
ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ
Η έκθεση του γραφείου αξιολόγησης είναι μια γελοιότητα, που έρχεται τέσσερα χρόνια μετά να κλείσει το καπάκι της κριτικής, αποστομώνοντας όσους λένε ότι το ΔΝΤ δεν μαθαίνει από τα λάθη του κι όσους το κατακρίνουν για αδιαφάνεια. Η έκθεση αξιολόγησης δείχνει, σύμφωνα με του ίδιους, ότι έχουν την δέουσα ωριμότητα να αντικρύσουν την πραγματικότητα και τις δικές τους αστοχίες. Έτσι, τέλος καλό, όλα καλά!
Για να πάρει κάποιος στα σοβαρά την «βιομηχανία της συγγνώμης» του ΔΝΤ πρέπει να είναι πολύ αφελής ή να έχει υλικό όφελος. Γιατί, αρκεί μια προσεκτικότερη ματιά στα υποτιθέμενα λάθη του για να γίνει αντιληπτό ότι δεν επρόκειτο για λάθη, αλλά για συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Στάχτη στα μάτια του κόσμου έριχναν τα στελέχη του με τις πολυσέλιδες εκθέσεις τους! Την άνοιξη του 2010, για να θυμηθούμε λίγο το κλίμα της εποχής, η προσπάθεια της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου ήταν να διασκεδάσει την ανησυχία του κόσμου για τα δεινά που θα έφερνε μαζί του ο μισητός οργανισμός. Η ελληνική κοινωνία ακόμη κι αν δεν γνώριζε επακριβώς τα οικονομικά εγκλήματα του ΔΝΤ στην Αφρική, την Ασία και την Λατινική Αμερική διαισθανόταν το τι θα ακολουθήσει κι ήταν αρκετά καχύποπτη απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης. Τότε τα στελέχη πρώτης γραμμής του Γιωργάκη, οι …αντι-εξουσιαστές της εξουσίας, όπως τους είχε αποκαλέσει, Λοβέρδος, Πεταλωτής, Παπακωνσταντίνου, Διαμαντοπούλου, Ρέππας, Ραγκούσης και πολλοί ακόμη εξαπατούσαν τον κόσμο λέγοντας δημόσια ότι οι διαρθρωτικές προσαρμογές που απαιτούνταν ήταν λίγο πολύ ένα πικρό ποτήρι που όσο πιο γρήγορα το πιούμε τόσο πιο γρήγορα θα κλείσει αυτή η παρένθεση. Όποιος μιλούσε για θεραπεία-σοκ χλευαζόταν ως συνομωσιολόγος. Όποιος επικαλούταν τα εγκλήματα στην Ασία και την Λατινική Αμερική που διέπραξαν οι οικονομικοί δολοφόνοι του ΔΝΤ εγκαλούταν γιατί υποτίθεται πως «το ΔΝΤ είχε αλλάξει». Αυτά δίδασκαν στα σεμινάρια που οργάνωσε στην Αθήνα γνωστή διαφημιστική εταιρεία με την συμμετοχή πολλών και γνωστών δημοσιογράφων, που ό,τι άκουγαν το έγραφαν στις στήλες τους ή το παπαγάλιζαν στα δελτία των 8.
Συνειδητή εξαπάτηση της κοινωνίας
Ας φανταστούμε αν τον Απρίλιο ή τον Μάιο του 2010 το πρώτο πρόγραμμα της Τρόικας ανέφερε πως η ανεργία θα εκτοξευτεί στο 28%, πως η Ελλάδα θα είναι βυθισμένη στην ύφεση μέχρι και το 2014 καταγράφοντας μια πτώση στο ΑΕΠ της τάξης του 21% και πλέον (ανώτερη δηλαδή κι από την πτώση που καταγράφτηκε στην κρίση του ‘30 στην Αμερική) και πως η Ελλάδα ακόμη και σήμερα θα είχε μεγαλύτερο δημόσιο χρέος απ’ ό,τι είχε τότε. Αν δηλαδή έλεγε την αλήθεια. Τότε όλη η επιχείρηση απονέκρωσης των αντιδράσεων και διασκέδασης των αντιρρήσεων θα είχε καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι θα ξεσηκωνόταν αδιαφορώντας για το κόστος και θα τους έπαιρναν με τις πέτρες, όπως δικαίως φοβόταν ο τότε πρωθυπουργός. Τα λάθη επομένως του ΔΝΤ, που ως κοινό παρανομαστή είχαν την υποτίμηση των κινδύνων και την ωραιοποίηση της κατάστασης (αρκεί να αναλογιστούμε γιατί ποτέ δεν παρατηρήθηκε ένα αντίστροφο λάθος) ήταν συνειδητές προσπάθειες εξαπάτησης της κοινωνίας. Ήταν προϊόν δόλου κι όχι τεχνικής αστοχίας. Επίσης εξυπηρετούσαν κι ένα ευρύτερο γεωπολιτικό σχέδιο.
Το ίδιο συμπέρασμα προκύπτει κι από τα «λάθη» του ΔΝΤ στην Ασία και την Αργεντινή. Στην Ινδονησία, την Μαλαισία και την Ταϋλάνδη μια κυκλική κρίση, που είναι συζητήσιμο κατά πόσο απαιτούσε την προσφυγή στον δανειστή έσχατης ανάγκης, το ΔΝΤ, μετατράπηκε σε μια πρωτοφανή και καταστρεπτική ύφεση που οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους σε θάνατο από πείνα και αυτοκτονίες όταν ο μισητός οργανισμός απαίτησε ως απαρέγκλιτο όρο για την δανειοδότηση την άνοδο των επιτοκίων και την κάθετη μείωση των δημοσίων δαπανών. Το ίδιο έγινε στην Αργεντινή. Μένοντας όμως μόνο στα οδυνηρά κοινωνικά αποτελέσματα χάνουμε από την οπτική μας το κατ’ εξοχήν ζητούμενο για το ΔΝΤ που είναι η διάσωση των τραπεζών και η επιβολή προγραμμάτων δρακόντειας λιτότητας. Όπως έγινε και στην Ελλάδα. Το πρόβλημα επομένως δεν είναι τόσο πως το πρώτο πρόγραμμα πρόβλεπε την ανεργία για το 2012 στο 14,8%, το 2013 στο 14,3%, το 2014 στο 14,1% και το 2015 στο 13,4% ή την ανάπτυξη του ΑΕΠ το 2012 να είναι 1,1%, το 2013 2,1%, το 2014 στο 2,1% και το 2015 στο 2,7%, ή έξοδος στις αγορές το 2012. Το πρόβλημα είναι πως το ΔΝΤ αποτελεί το πιο «φονικό όπλο» στην προσπάθεια αναίρεσης των κοινωνικών κατακτήσεων του 20ου αιώνα κι επιβολής του σύγχρονου Μεσαίωνα. Σε αυτό το τιτάνιο, ομολογουμένως, έργο λέει και κανένα ψέμα…
Ο ένας δούλευε τον άλλον
Στην περίπτωση της Ελλάδας υπήρχαν επιπλέον λόγοι για να θολώσει τα νερά το ΔΝΤ και να παρουσιάσει μια ψευδή, ειδυλλιακή εικόνα. Όπως φάνηκε πεντακάθαρα από το διαβαθμισμένο έγγραφο του ΔΝΤ με ημερομηνία 10 Μαΐου 2010 που ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα με τα πρακτικά των συζητήσεων στο εσωτερικό του οργανισμού είχε συζητηθεί ο κίνδυνος ξεφορτώματος των ελληνικών ομολόγων από τις γαλλικές, γερμανικές και ολλανδικές τράπεζες που ήταν σημαντικά εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος. Τον είχαν επισημάνει οι αντιπροσωπείες της Αργεντινής, της Βραζιλίας και άλλων χωρών και είχε διαψευστεί. Στην τρίτη σελίδα στην δεύτερη παράγραφο αναφέρεται κατά λέξη: «Οι αντιπροσωπείες της Ολλανδίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας μετέφεραν στο συμβούλιο την δέσμευση των εμπορικών τους τραπεζών να υποστηρίξουν την Ελλάδα και να διατηρήσουν την έκθεσή τους»! Την συνέχεια την ξέρουμε καλά: Οι ευρωπαϊκές τράπεζες την επόμενη διετία ξεφόρτωσαν τα ομόλογα τους στην ΕΚΤ, με την βοήθεια του προγράμματος SMP (SecurityMarketProgram) από τον Μάιο του 2010 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2010, κι επίσης σε ελληνικές τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία εκμεταλλευόμενες στο έπακρο την περίοδο χάριτος που εξασφάλισε το πρώτο δάνειο ύψους 110 δις. ευρώ και μετά άναψαν το πράσινο φως για το κούρεμα των ομολόγων. Επομένως, το πρόβλημα με το ΔΝΤ δεν έγκειται στις προβλέψεις του για την εξέλιξη των μακροοικονομικών μεγεθών. Το πρόβλημα είναι πως οι μεγάλες βορειοευρωπαϊκές χώρες εξαπάτησαν τις μικρές αξιοποιώντας το δάνειο για να σώσουν τις τράπεζες τους κι όλες μαζί τον ελληνικό λαό που του υπόσχονταν βραχεία νοσηλεία και κοντεύει να πεθάνει ξεχασμένος στην εντατική…

Read Full Post »